Ochrona przed przymrozkami
Rośliny ozdobne uprawiane u nas w gruncie odznaczają się zwykle dość długim okresem wegetacji, a więc muszą być wysadzane stosunkowo wcześniej, żeby zdążyły w odpowiednim czasie zakwitnąć. W związku z tym bywają narażone na przymrozki wiosenne, które występują w Polsce w kwietniu, a nawet w maju. Przymrozki takie mogą spowodować wielkie straty, trzeba więc zawsze mieć przygotowane materiały i urządzenia, które umożliwiają zabezpieczenie roślin przed nimi.
Do ochrony roślin przed przymrozkami mogą służyć maty słomiane układane na rusztowaniach, spinane okna inspektowe, które się ustawia nad zagonami tak, aby tworzyły dach bądź przenośne skrzynie inspektowe. Na niewielkiej powierzchni mogą być stosowane kołpaki papierowe a przy niskich roślinach — odwrócone do góry dnem doniczki. Na największe zalecenie zasługują jednak osłony z folii polietylenowej, rozkładane na rusztowaniach. Najprostsze rusztowania mogą stanowić pręty leszczynowe o końcach wbitych po obu stronach zagona, tak aby tworzyły nad nim łuk.
Na nich rozkłada się folię, przymocowując jej brzegi kamieniami lub cegłami, aby nie została zerwana przez wiatr.
Dość dobre wyniki dają też osłony dymne wytworzone przez spalanie wilgotnego siana, słomy lub łętów. Materiał ten powinien być rozłożony kupkami między zagonami od strony wiejącego wiatru. Snujący się po ziemi dym chroni nieco przed obniżeniem się temperatury.
Obecnie łatwo zapobiec ujemnym skutkom chłodów, gdyż komunikaty o możliwości wystąpienia przymrozków podawane są przez radio, a więc prawdopodobieństwo zaskoczenia jest mniejsze.
Jeżeli jednak zdarzy się, że rośliny nadmarzły, można spróbować ratować je przez obfite zraszanie zimną wodą i staranne cieniowanie.
Zabezpieczanie na zimę
Niektóre rośliny wieloletnie uprawiane w gruncie wymagają na zimę okrycia. Jest ono potrzebne nie tylko dla ochrony przed mrozem, lecz także przed wysuszającym działaniem wiatru, nadmierną wilgotnością oraz przed dużymi wahaniami temperatury; zwłaszcza te ostatnie mogą wyrządzić szkody, gdyż pod koniec zimy silnie grzejące słońce może spowodować w roślinie zbyt wczesne ruszenie soków, a wówczas przy obniżeniu temperatury znacznie łatwiej przemarza.
Do roślin potrzebujących zabezpieczenia na zimę należą przede wszystkim róże. Wymagają go również rośliny cebulowe, zwłaszcza hiacynty oraz rośliny dwuletnie, jak bratki, stokrotki i inne.
Do okrywania używa się materiałów dobrze przepuszczających powietrze, nie zagrzewających się i nie gnijącycsh. Zwykle stosowane są do tego celu suche liście, słoma, gałązki drzew iglastych i miał torfowy. Przy zabezpieczaniu róż wykorzystuje się też zwykłą ziemię, którą kopczyku je się krzewy róż.
Wymagające zabezpieczenia rośliny okrywa się dopiero wtedy, gdy ziemia zaczyna przemarzać. Nie należy okrywać po deszczu, gdy ziemia jest bardzo wilgotna, nie wolno też używać wilgotnych materiałów, gdyż spowodowałoby to gnicie roślin.
Okrycie zdejmuje się w marcu-kwietniu, w dni pochmurne, żeby nie narażać wydelikaconych roślin na przypalenie przez słońce.
Zalecenia co do okrywania poszczególnych roślin i jego technika omówione są przy opisach ich uprawy.