Do sadzenia należy brać rozsadę krępą, nie wyciągniętą, z silną, grubą, soczystą łodygą. Liście powinny być osadzone blisko siebie, barwy intensywnie zielonej. Wybierając rozsadę z rozsadnika lub pojemnika, należy uważać, aby nie otrząsać zbytnio ziemi. Bryła korzeniowa powinna być duża, korzeń jak najmniej uszkodzony. Należy też sprawdzać zdrowotność rozsady, a więc czy nie występują objawy chorobowe, takie jak: plamy i mączysty nalot na liściach, przewężenie i sczernienie dolnej części łodyg (czarna nóżka), narośla na korzeniach oraz mszyce lub inne szkodniki na korzeniach. Sadzić należy w dnie pochmurne, a jeżeli pogoda jest słoneczna, to w godzinach popołudniowych.
Po wyznaczeniu rzędów i odległości przystępujemy do sadzenia, pomagając sobie specjalnym, ostro zakończonym kołkiem, tzw. sadzakiem. Najpierw robimy nim w ziemi otwór takiej wielkości, aby bryła korzeniowa swobodnie się w nim zmieściła.
następnie przytrzymując rozsadę lewą ręką, umieszczamy w dołku korzeń tak, żeby się nie zawinął, prawą zaś wbijamy kołek skośnie obok rośliny możliwie głęboko. Wyprostowując kołek, dociskamy nim ziemię do bryły korzeniowej. Dziurę po wyjęciu kołka zasypujemy ziemią. Sadząc w pulchną glebę, możemy dołek robić ręką i nią obciskać ziemię po posadzeniu rośliny.
Głębokość sadzenia zależy od gatunku roślin. Rozsadę warzyw, które mają zdolność wypuszczania z łodygi tzw. korzeni przybyszowych (kapustne, pomidory), sadzimy głębiej, ale tak, żeby nie zasypać pąka wierzchołkowego. Rozsadę sałaty, selerów, kalarepy należy sadzić płytko, tj. na głębokość, na jakiej rosła w inspekcie lub rozsadniku. Posadzone rośliny należy podlać, a mokre miejsca przysypać suchą ziemią, ażeby zabezpieczyć zwilżoną powierzchnię przed parowaniem.