W zimie siewki przetrzymuje się w szklarni umiarkowanej, a w okresie od kwietnia do końca sierpnia mogą być przeniesione do ciepłego inspektu.
Odrosty. Kaktusy wydają małe ilości odrostów, lecz niektóre gatunki wykształcają pędy boczne (Echinopsis, Echinocactus), które są bardzo słabo przymocowane do pędu głównego, a czasami wypuszczają korzenie już na roślinie. Wiele natomiast sukulentów (agawy, aloesy, eczewerie) wydają dużą ilość odrostów. Odrosty, które wykształciły korzenie już przy roślinie matecznej możemy sadzić do doniczek bezpośrednio po odjęciu. Odrosty nieukorzenione odcina się ostrym nożem w miejscu przyczepienia prostopadle do pędu i traktuje jak sadzonki.
Sadzonki. Na sadzonki ostrym nożem odcinamy pęd boczny, wierzchołek pędu lub brodawkę. Płaszczyzna cięcia musi być możliwie mała i gładka. Nasadę pędów grubych ścina się skośnie na wysokości około 1 cm. Przygotowane sadzonki kaktusów pozostawia się na powietrzu w miejscu osłoniętym od słońca na kilka dni, a płaszczyznę cięcia u sukulentów zaleca się posypać sproszkowanym węglem drzewnym, po czym sadzonki umieszcza się pojedynczo w doniczkach lub partiami w skrzyneczkach napełnionych piaskiem lub mieszanką piasku z torfem. Sadzonki umieszcza się płytko, a w razie potrzeby (większe odcinki) obstawia się dokoła patyczkami, aby się nie przewróciły.
Najodpowiedniejszą porą sadzonkowania jest okres, gdy rośliny mateczne znajdują się w pełni rozwoju, tj. od maja do sierpnia. Szybkość ukorzeniania zależy od temperatury i wilgotności. Wyższa temperatura i ciepły spód sprzyjają rozwojowi korzeni. Stoły mnożarki, na których znajdują się sadzonki, nakrywamy oknami. Podlewamy bardzo umiarkowanie.
Szczepienie. Jest ono stosowane przy rozmnażaniu tych gatunków, których sadzonki nie ukorzeniają się (formy grzebieniaste), źle rosną na własnych korzeniach (niektóre cereusy) lub dla uzyskania oryginalnych form (zygocactus na peireskii).
Do szczepienia, zarówno na zrazy jak i na podkładki, należy wybierać rośliny zdrowe, jędrne i soczyste. Zabieg ten wykonuje się od maja do sierpnia. Jeśli podkładka i zraz są niewielkich rozmiarów, zazwyczaj szczepi się w klin, jeśli przekrój pędów jest duży i tej samej średnicy to zraz przycięty prostopadle do pędu nakładamy na podobnie przyciętą podkładkę. Jeśli któryś z komponentów ma większą średnicę ścinamy skośnie pęd na wysokości 1—1,5 cm w ten sposób, aby przekroje były jednakowe. Szczepienie musi być wykonane szybko aby nie obeschły powierzchnie cięcia. Przy szczepieniu w klin zraz do podkładki przymocowuje się przekłuwając je łącznie kolcem, a przy drugim sposobie kompenenty związuje się bawełną lub miękkim sznurkiem. Zaszczepione rośliny stawiamy w ciepłej szklarni, gdzie zrastają się po kilku dniach.
Dalsza uprawa
Przesadzanie. Odpowiednią porą przesadzania kaktusów i sukulentów jest okres gdy zaczynają rosnąć, tj. marzec lub kwiecień. Oczywiście nie dotyczy to roślin kwitnących. Siewki przesadza się co roku, większe i zdrowe rośliny co 2—3 lata. Na dwa, trzy dni przed przesadzaniem kaktusów nie podlewa się z wyjątkiem zygocactusa i epifilum. Starą ziemię usuwa się całkowicie. Na dno naczynia dajemy warstwę drenażu ze skorup lub grubego przemytego żwiru, a następnie ziemię. Stosowne są różne mieszanki ziemi. Większość gatunków dobrze będzie się rozwijała w mieszance składającej się z 3 części ziemi piaszczysto-gliniastej, 1 części ziemi liściowej i pewnej ilości węgla drzewnego. Dla zygocactusa i epifilum stosujemy ziemię zasobną w próchnicę, a więc liściową z dodatkiem piasku.
Dla większości sukulentów, zwłaszcza starszych, stosuje się ziemię inspektową lub kompostową z piaskiem.
Świeżo przesadzone rośliny podlewa się po 2—3 dniach.
Zabiegi pielęgnacyjne. Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych należy właściwe podlewanie i utrzymanie odpowiedniej temperatury. Obydwa te zabiegi uzależnione są od wilgotności powietrza, intensywności światła, nasłonecznienia, temperatury i pory roku. Począwszy od wiosny rośliny podlewamy dość obficie, w dni bardzo słoneczne cieniujemy i spryskujemy. Gdy młode pędy przestaną się rozwijać zaprzestajemy cieniowania i stopniowo przyzwyczajamy je do pełnego słońca. Jeśli operacja słoneczna jest zbyt silna pędy często przybierają zabarwienie czerwonobrunatne. W końcu sierpnia zmniejszamy podlewanie. W zimie najodpowiedniejszą temperaturą jest 8—10°. W tych warunkach wystarczy, gdy rośliny będą podlewane raz w tygodniu lub nawet rzadziej. Jeśli natomiast w pomieszczeniu jest zbyt wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza, to w wyniku zbyt gorliwego zasuszania rośliny mogą zginąć, mimo iż są wytrzymałe na brak wody.