Pakowanie. Wszystkie kwiaty, zarówno cięte, jak i doniczkowe przed wysyłką wymagają opakowania. Do pakowania przeznaczonych do transportu kwiatów ciętych służą najczęściej tzw. kartony. Są to tekturowe pudła o różnych wymiarach. Najczęściej stosowane są kartony dość długie i wąskie — od 80 do 120 cm długości, około 30 cm szerokości i 25 cm wysokości, z nakładanym lub wsuwanym szufladowo wieczkiem.
Kartony przeznaczone do pakowania kwiatów delikatniejszych i droższych często są nasycone parafiną.
Kartony wewnątrz wykłada się papierem. W zależności od pory roku i temperatury panującej na zewnątrz, warstw papieru wyściełających karton może być od 1 do 7. Następnie tak przygotowany karton wypełnia się kwiatami. Kwiaty układa się ściśle, ale tak aby wzajemnie się nie niszczyły, a więc również warstwami, a delikatniejsze przekłada się papierami (najlepiej nadaje się do tego celu delikatna, cienka bibułka). Można również kwiaty uprzednio pakować po kilkanaście sztuk (najlepiej po 10—20) oddzielnie w papier i tak zapakowane pęczki układać ściśle w kartonach. Zapełniony karton przykrywa się wieczkiem i zawiązuje sznurkiem.
Rośliny doniczkowe kwitnące i zieleń ozdobną przesyła się w niskich kolistych, wiklinowych koszach, odpowiednio zabezpieczone przed chłodem lub wysokimi temperaturami. Dno kosza wykłada się mchem, sianem lub watą drzewną. Rośliny doniczkowe, które mają być ustawione w kosza, najpierw pakuje się w papier. Owijanie wykonuje się w następujący sposób: prostokątny arkusz papieru ..jawa” — którego długość powinna być o kilkanaście centymetrów dłuższa niż wysokość rośliny, a szerokość — równa przynajmniej dwukrotnie obwodowi górnej krawędzi doniczki -— układamy na przystosowanym do pakowania stole tak, aby dłuższy bok arkusza znajdował się od strony pakującego. Doniczkę i rośliną układamy w pozycji leżącej na papierze tak, aby najbliższa krawędź arkusza po zawinięciu ręką sięgała do połowy doniczki i aby dno doniczki mogło być również w połowie przykryte papierem (papier powinien sięgać do dziurki w doniczce). Po takim umieszczeniu rośliny na papierze przystępuje się do właściwego owijania: najpierw przytrzymuje się jedną ręką doniczkę z lewym brzegiem papieru i odgarnia się wszystkie liście ku górze, a następnie okręca się doniczkę w papier tocząc po nim górną krawędzią. Przy owijaniu w ten sposób papier utworzy prawie regularny cylinder, co jest wskaźnikiem, że doniczka została owinięta właściwie.
Toczenie doniczki górną krawędzią, z lekkim unoszeniem ku górze jest konieczne, gdyż doniczka w dnie zawsze jest węższa i przy nie przestrzeganiu tej zasady papier będzie się zwijał ukośnie, co spowoduje niewłaściwe jej zapakowanie. Gdy zwinie się cały przeznaczony do opakowania arkusz, należy obydwoma rękami papier na doniczce lekko obciągnąć ku dołowi, wyrównać, podwinąć brzegi ku środkowi dna doniczki i dość energicznym ruchem postawić na stole. To pomoże dobrze przylgnąć opakowaniu dokoła rośliny i doniczki. Następnie zabezpiecza się górną część owijanej rośliny; wystający ponad rośliną papier wyrównuje się i lekko załamuje w podobny sposób, jak zawija się np. torebki z nasionami. Aby zabezpieczyć przed rozwinięciem się opakowania, można papier spiąć szpilką, spinaczem lub zszywaczem, albo skleić za pomocą taśmy celofanowej.
Tak owinięte doniczki wstawia się do kosza ściśle jedną obok drugiej. Ustawiać należy w ten sposób, aby wyższe rośliny znajdowały się w środku, a niższe bliżej brzegów kosza.
Przy pakowaniu niektórych delikatniejszych roślin doniczkowych, jak np. gloksynia, kalceoloria lub wielkokwiatowe złocienie, należy kwiaty owinąć dodatkowo miękką, delikatną bibułką lub ligniną oraz rośliny opakować — wbijając w ziemię doniczki kilka cieniutkich podpórek, następnie owinąć całą roślinę papierem; dopiero tak zabezpieczone rośliny można wstawiać do koszy.
Po wypełnieniu kosza roślinami okrywa się go papierem i zabezpiecza prętami wiklinowymi, które wbija się w obwód kosza i zawiązuje u góry, tworząc ponad koszem rusztowanie w kształcie kopuły. Dla umocnienia opakowania kosza, między prętami wikliny przeplata się sznur.
Przy wysyłce opakowanych kwiatów ciętych i doniczkowych pocztą, koleją, samochodem czy samolotem — należy do wnętrza opakowania załączyć tzw. specyfikację z podaniem w niej adresu odbiorcy i nadawcy, ilości roślin, pełnej nazwy gatunkowej i odmianowej oraz wyboru i ceny.
Adres odbiorcy i nadawcy należy umieścić na widocznym miejscu na zewnątrz opakowania. Ponadto przesyłkę koniecznie należy zaopatrzyć w jak najbardziej widoczne nalepki następującej treści: „Uwaga — żywe rośliny”, „Z dala od ognia i chłodu”, „nie rzucać”, „nie przewracać” itp.