Nową odmianą wyhodowaną w Polsce jest Delikates. Nadaje się ona doskonale do małych ogródków ze względu na wczesne i obfite owocowanie oraz dużą odporność na choroby. Drzewa rosną średnio silnie. Zaleca się szczepione na podkładce M 26 lub M 7 i wstawce B 9 lub P 2. Jabłka są średniej wielkości, zielonkawożółte z rozmytym rumieńcem, bardzo smaczne. Dojrzewają na początku września.
Później dojrzewającą jest stara odmiana niemiecka – Książe Albrecht Pruski, bardzo ceniona ze względu na wczesne wchodzenie w okres owocowania (w 3-4 roku po posadzeniu). Drzewo rośnie w młodości średnio silnie, później słabo. Koronę tworzy kulistą, czasem spłaszczoną, luźną, o grubych pędach i sztywnych gałązkach. Owocuje bardzo obficie, z tendencją do owocowania przemiennego. Na mróz zupełnie wytrzymała, również odporna na mączniak i parch. Wydaje owoce przeciętnej wielkości lub duże, kuliste, nieco spłaszczone, lekko zwężające się w stronę kielicha. Skóra gładka, zielonkawożółta, z silnym, rozmytym i prążkowanym rumieńcem. Prążki szerokie, przerywane, ciemnokarminowe. Miąższ zielonkawobiały, średnio ziarnisty, kwaśny, aromatyczny. Owoce do spożycia nadają się od października do grudnia. Dobrze się przechowują i przydatne są na przetwory.
Bliskim krewniakiem bardzo smacznej i popularnej odmiany Mclntosh, której jednak do amatorskiej uprawy nie zaleca się, jest Spartan – odmiana kanadyjska odporna na choroby. Drzewo rośnie silnie, początkowo tworzy koronę wyniosłą, dość gęstą, później kulistą, o gałęziach grubych i sztywnych. W okres owocowania wchodzi bardzo wcześnie (w 3-4 roku po posadzeniu), owocuje obficie, w dobrych warunkach corocznie. Gdy zbyt obficie owocuje, trzeba gałązki przerzedzać. Na mróz dostatecznie wytrzymała. Wydaje owoce średniej wielkości, często drobne, kulisto-stożkowate lub kuliste, nieco spłaszczone, lekko żebrowane, regularne. Skórka gładka, błyszcząca, prawie całkowicie pokryta ciemnoczerwonym, zwykle rozmytym rumieńcem i silnym, jasnoniebieskim nalotem. Miąższ zielonkawobiały, kwaskowo-słodki, średnio ziarnisty, aromatyczny. Owoce dojrzewają w połowie lub końcu września. Do spożycia nadają się od grudnia.
Odmianą późniejszą, dojrzewającą w połowie października, jest Idared. Jest to odmiana amerykańska zyskująca zwolenników ze względu na małe wymagania. Drzewa rosną słabo, tworzą koronę małą lub średniej wielkości, kulistą, gęstą, z licznymi zwisającymi gałązkami, pokrytymi krótkopędami. W okres owocowania wchodzi już w drugim albo w trzecim roku po posadzeniu. Owocuje regularnie i bardzo obficie. Z uwagi na słaby wzrost sadzone drzewa mogą być szczepione nawet na Antonówce. Na mróz niezbyt wytrzymała, dość odporna na parch, lecz ulega mączniakowi. W młodości jest podatna na zgorzel kory. Udaje się nawet na glebach lżejszych. Wydaje owoce średniej wielkości, najczęściej kuliste, nieraz baryłkowate, spłaszczone przy szypułce i kielichu, lekko żebrowane, ciężkie. Skórka mocna, gruba, bardzo błyszcząca, jasnożółta z lekkim odcieniem zielonkawym, ginącym w miarę dojrzewania owoców, pokryta bardzo intensywnym, rozmytym, żywoczerwonym rumieńcem z nielicznymi prążkami i smużkami. Dobrze się przechowują nawet do czerwca. Najlepszy smak mają dopiero w kwietniu i w maju.
Odmianami nowo wprowadzonymi do doboru są: Red Boskoop i Melrose. Pierwsza jest znana pod nazwą Szara Reneta, ponieważ jej owoce mają ordzawioną skórkę. Wydaje owoc duży, silnie zarumieniony, który dojrzewa na początku października i można go przechowywać prawie do marca. Jest odmianą deserową i nadaje się na przetwory. Wymaga gleb żyznych i głębokich oraz stanowiska ciepłego. Ma duże walory smakowe. Melrose jest odmianą amerykańską. Drzewo rośnie silnie. Tworzy koronę początkowo wyniosłą, później szerokorozłożystą, kulistą. W okres owocowania wchodzi wcześnie, owocuje corocznie, na ogół umiarkowanie. Na mróz niezupełnie odporna. Mało podatna na parch, średnio wrażliwa na mączniak. Wydaje owoce średniej wielkości lub duże, kuliste lub nieco stożkowate, podobne do Jonatana, którego jest pochodną (otrzymana ze skrzyżowania odmian Jonatan i Delicius). Skórka gładka, gruba, lekko błyszcząca, prawie całkowicie pokryta rozmytym, ciemnym, pomarańczowoczerwonym rumieńcem: Miąższ białokremowy, ścisły, soczysty, smaczny. Owoce należy zbierać w drugiej połowie października. Przechowuje się je do marca. Jest to najpóźniejsza odmiana z doboru, zalecana do sadzenia w małych ogródkach.