Pomidor skórzasty

Pomidor skórzasty

Pomidor skórzasty albo miechunka jadalna (Physalis ixocarpa) jest nową rośliną uprawną, sprowadzoną do Polski przez prof. Leszka Jankiewicza w 1982 r. Jest to bliski krewniak miechunki Francheta i rodzynka brazylijskiego. Kształt liścia jest podobny do papryki, ale rośliny mają szerszy pokrój i ich pędy bardziej się pokładają. Owoce, podobnie jak owoce rodzynka brazylijskiego, są w dodatkowej osłonce. Jest on odporny na suszę i nie wymaga obfitego nawożenia. Należy roślinę tę sadzić na glebach lekkich i suchych, a w okresie bezdeszczowym podlewać. Na takiej glebie w okresie dojrzewania owoców, gdy rośliny rozłożą się na ziemi owoce nie będą chorowały.

Roślina ma krótki okres wegetacji – podobny jak wczesne karłowe pomidory. Owoce dojrzałe przybierają żółtawą barwę i łatwo opadają z roślin a zewnętrzny zielony kapturek brązowieje i zasycha. Wymagania cieplne ma podobne jak pomidor. Uprawia się go podobnie jak pomidor, z tym że nasiona pomidora skórzastego są bardzo drobne. Sieje się je w połowie kwietnia do skrzynek. Po wschodach należy go rozpikować i w drugiej połowie maja sadzić do gruntu w rozstawie 100X60 cm. Owoce nie nadają się do jedzenia na surowo, lecz po krótkim gotowaniu w słonej wodzie.