Pietruszka naciowa
Pietruszka naciowa, podobnie jak korzeniowa, jest rośliną dwuletnią, a nawet wieloletnią; począwszy od drugiego roku wydaje corocznie nasiona. Wytwarza dużo liści, natomiast jej rozgałęziony zdrewniały korzeń nie nadaje się do konsumpcji. W porównaniu do liści pietruszki korzeniowej jej blaszki liściowe są bogatsze w witaminy, sole < mineralne i olejki aromatyczne. Ma też duże walory dekoracyjne.
Pietruszkę naciową przeznaczoną na bezpośredni zbiór liści oraz pozyskanie korzeni do pędzenia uprawia się tak samo jak pietruszkę korzeniową. O powodzeniu uprawy decyduje ilość substancji organicznych w glebie. Na glebach ubogich w próchnicę należy uprawiać pietruszkę nawet bezpośrednio po wprowadzeniu obornika, a na glebach zasobniejszych – w dalszych latach. Pietruszka jest rośliną o długim okresie kiełkowania i szczególnie wrażliwą w tej fazie wzrostu na zasolenie. Nawozy fosforowo-potasowe najlepiej jest wysiać jesienią, w dawce 50 g/m2 superfosfatu potrójnego i 40-50 g/m2 soli potasowej lub siarczanu potasu. Nawozy azotowe wysiewa się wiosną, przed siewem 20 g/m2 saletry amonowej lub saletrzaku oraz pogłównie w lipcu w takiej samej ilości jak wiosną. Nasiona wysiewa się najczęściej w marcu-kwietniu, ale możliwa jest również uprawa z siewu jesiennego. Na 1 m2 wystarcza 0,5 g nasion. Ze względu na dużą rozetę liściową, należy pietruszkę siać w rzędy co 30-40 cm. Gdy dobrze wschodzi, wykonuje się przerywkę, pozostawiając 5-10 cm odstępu między roślinami w rzędzie. Liście pietruszki naciowej zbiera się stopniowo, począwszy od liści zewnętrznych. Najczęściej zbiory trwają od lipca do października, a niekiedy rozpoczynają się już w czerwcu. Z 1 m2 można otrzymać rocznie 1,5 kg naci.
Jeżeli zamierzamy pędzić pietruszkę w okresie zimy, to zbiory liści należy zakończyć 2-3 tygodnie przed planowanym terminem wykopania korzeni. Odpowiednie do pędzenia są korzenie pietruszki naciowej o średnicy przy szyjce korzeniowej powyżej 5 mm i długości 6-8 cm. Korzenie są zwykle znacznie dłuższe, dlatego przy przygotowywaniu do pędzenia trzeba je skracać do podanej wyżej długości, gdyż ułatwia to sadzenie w skrzynkach. Pędzenie można rozpocząć w październiku-listopadzie. Nieistotny jest rodzaj podłoża, byleby było ono odpowiednio wilgotne i miało do niego dostęp powietrze. W czasie pędzenia należy utrzymywać temperaturę podłoża w granicach 8-12°C (w wyższych temperaturach wzrost liści jest zbyt silny). Pierwszy zbiór liści przeprowadza się po 12-15 tygodniach. Liście przechowywane w lodówce przez okres 1-2 tygodni zachowują świeżość.
Z odmian pietruszki mamy do wyboru: Naciowa Paprociolistna -jest to odmiana plenna, ma ogonki skrócone, liście podzielone na drobne odcinki; Paramount – odmiana najbardziej plenna, aromatyczna, ma długie ogonki, grube, blaszkę silnie kędzierzawą, bardzo dekoracyjna, wcześnie wypuszcza liście; Non Plus Ultra – odmiana karłowa, liście podzielone na drobne odcinki, plenna; Perfection -również karłowa, liście podzielone na drobne odcinki, plenna.