Warzywa zwane strączkowymi wytwarzają owoce w postaci strąków. Należą do botanicznej rodziny roślin motylkowych. Duża zawartość białka w owocach czyni je przydatnymi jako surogat mięsa. Z tej bogatej w różne gatunki rodziny na użytek domowy uprawia się tylko: groch, fasolę, bób, a ostatnio soję warzywną i orzachę podziemną.
Warzywa te mają bardzo zróżnicowane wymagania klimatyczne i agrotechniczne. Ich cechą wspólną jest symbioza z bakteriami korzeniowymi, które mają zdolność wiązania wolnego azotu z powietrza i w ten sposób wzbogacają glebę w ten składnik pokarmowy.
Bób
Bób jest rośliną roczną, uprawianą na zielone nasienie, które ma bardzo wysoką wartość odżywczą. Nasiona bobu zawierają znaczne ilości białka, fosforu i witamin z grupy B oraz trochę witamin A i C. Bób jest wytrzymały na niskie temperatury (nasiona kiełkują już przy 3-4°C, a siewki wytrzymują temperatury do – 4°C), natomiast wymaga gleby raczej ciężkiej, gliniastej i wilgotnej, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Sieje się go jak najwcześniej wiosną, nie później niż do końca kwietnia, umieszczając w rzędzie po 2-3 nasiona co 20 cm lub po 1 nasieniu co 10 cm. Rzędy w zależności od wysokości odmiany wyznacza się co 30-40 cm. Na obsianie 1 m2 potrzeba 30-40 g nasion. Ze względu na duże rozmiary nasion i niebezpieczeństwo wyjadania ich przez ptaki należy siać bób głęboko, na 4-6 cm.
Bób uprawia się w pierwszym roku po oborniku, a na glebach żyźniejszych w drugim lub trzecim roku, dając nawozy mineralne w dawce 15-20 g saletrzaku lub siarczanu amonu oraz po 40-50 g superfosfatu i soli potasowej na 1 m2. Prace pielęgnacyjne poza odchwaszczaniem polegają na podlewaniu i zwalczaniu mszyc.
Zbiera się strąki, gdy są zielone, a znajdujące się w nich nasiona wyrośnięte, ale jeszcze miękkie, o zabarwieniu jasnozielonym i dobrze widocznym znaczku (blizna w miejscu przyczepu nasienia). Z 1 m2 powinno się otrzymać 1-1,5 kg nasion. Aby uzyskać nasiona do siewu, czeka się aż rośliny sczernieją i zaschną.
Odmiany bobu różnią się wysokością roślin, wielkością strąka, liczbą strąków na roślinie, wielkością i zabarwieniem nasion. W doborze odmian są trzy: Windsor Biały – średnio wczesna, o wysokich walorach smakowych, w dobrych warunkach bardzo plenna; osiąga wysokość do 120 cm; na roślinie znajduje się od 6 do 10 strąków dość krótkich (9-13 cm), lecz szerokich (2,5-3,5 cm); w strąku są 2-4 nasiona jasnozielone lub kremowe, dojrzałe – jasnokakaowe, duże, płaskie; Hangdown Zielony – odmiana średnio późna, roślina słabo rozgałęziona, wysokości do 120 cm; strąk długi (12-17 cm), płaski, dość gruby, z 4-6 nasionami owalnymi, barwy zielonkawo-kremowej; strąki zwisające od 8 do 20 sztuk; Hangdown Biały -odmiana najwcześniejsza, o pokroju i wysokości podobnej do poprzedniej; nasiona kremowobiałe.