W celu zwiększenia plonu wczesnego, zwłaszcza pod folią, stosuje się hormonizowanie gron kwitnących specjalnym preparatem – Betoksonem, który stosuje się rozcieńczony (1 łyżeczka od herbaty na 1 l miękkiej wody, o ile na opakowaniu nie podano innego stężenia). Tak przygotowanym roztworem napełniamy kubeczek i zanurzamy doń kwitnące grona. Zabieg ten trzeba powtarzać co 4-5 dni. Stosuje się go przede wszystkim, kiedy kwitnie pierwsze i drugie grono. Jeżeli obserwujemy, że pomidory rosną słabo i mają jasnozielone lub szarozielone liście, oznacza to, że odczuwają brak azotu. Wówczas należy posypać między rośliny około 20 dag saletrzaku lub do 30 dag siarczanu amonu na 10 m2 i ziemię spulchnić. W drugiej połowie lipca zasilamy tylko odmiany późne, wysoko rosnące, w celu otrzymania we wrześniu większej ilości zielonych owoców na przetwory lub przechowywania po ostatnim zbiorze.
Owoce pomidorów zbieramy już dojrzewające. Jednak przed ulewnym deszczem i podczas chłodnej, wilgotnej pogody należy zrywać owoce już zapalone, żeby na krzakach nie pękały i nie dostawały plam w wyniku porażenia chorobami grzybowymi.
Odmiany pomidora różnią się pokrojem rośliny, długością okresu wegetacyjnego, wielkością, barwą i kształtem owoców oraz odpornością na choroby. Pod względem wysokości roślin odmiany dzieli się na dwie grupy: niskie, tzw. karłowe samokończące się, i wysokie. Odmiany karłowe mogą być sztywnołodygowe.
W doborze odmian są 4 odmiany karłowe pomidorów sztywnołodygowych: Tempo – bardzo wczesna, plenna; owoc kulisty lub lekko spłaszczony, jednolicie czerwony, bez piętki; ciężar owocu 50-80 g; Reper – średnio późna, odporna na złe warunki pogodowe, plenna; owoc średniej wielkości, mięsisty, o gładkiej powierzchni, barwy czerwonej; Gem – późna, plenna, odporna na choroby; owoc drobniejszy od poprzednich, skórka gładka, mięsistość średnia, barwy czerwonej; Jawor – odmiana wprowadzona do doboru w 1983 r. jako wczesna, równomiernie dojrzewająca; owoc średnio duży, kulisty i kulisto-spłaszczony, bez piętki, o średniej masie 70-100 g, zabarwieniu ceglastoczerwonym, bardzo mięsistym.
Odmiany wiotkołodygowe karłowe są w doborze cztery bardzo wczesne i pięć wczesnych. Najwcześniejsza jest Alfa. Daje ona bardzo wysoki plon, rośliny są małe i dlatego należy je sadzić bardzo gęsto – 40X30 cm. Owoc wydaje drobniejszy, barwy czerwonej, mięsistość średnia. Akord F, – wybitnie wczesna, bardzo plenna. Owoc średniej wielkości, barwy ceglastoczerwonej, mięsistość średnia. Presto F, – wczesna, średniej wielkości, barwy czerwonej, wydaje owoce o dużej mięsistości. Riposta – również wczesna, plenna. Wiąże ona owoce nawet przy niższej temperaturze. Owoce są średniej wielkości, barwy czerwonej, o dużej mięsistości.
W grupie odmian wczesnych znajdują się: New Yorker – charakteryzująca się równomiernym dojrzewaniem owoców; owoce duże, płaskokuliste, z wyraźnymi żebrami, mięsiste, smaczne, jednolicie zabarwione, bez piętki; Salto – plenna, o owocach odpornych na pękanie, średniej wielkości, kulistych, nieco spłaszczonych, z piętką zanikającą podczas dojrzewania, o średniej masie 70-80 g, barwy czerwonej, mięsistość średnia lub duża; Atma – nowa odmiana, podobnie jak poprzednia, wyhodowana w Instytucie Warzywnictwa w Regułach; bardzo plenna, owoce odporne na pękanie, dobrze znoszą transport, średnio duże, spłaszczone i kuliste, bez piętki, o średniej masie 80-90 g; powierzchnia owocu gładka do lekko żebrowanej, barwy czerwonej do ceglastoczerwonej; Amulet – odmiana typu „pelati” przeznaczona dla przetwórstwa; owoc mały (40 g), kształt wydłużony, z małą tendencją do gruszkowatego, z piętką zanikającą podczas dojrzewania; barwy ceglastoczerwonej do czerwonej; Rubin – bardzo plenna, równomiernie dojrzewająca; owoc średniej wielkości, kulisty, nieco spłaszczony, bez piętki, masa 80-90 g, czerwony, o doskonale wybarwionym miąższu.
Do średnio wczesnych odmian należą: Kujawski – bardzo plenna, o owocach dobrze wyrównanych pod względem kształtu, równomiernie dojrzewających; owoc dość duży, kulisty, nieco spłaszczony, bez piętki, o średniej masie 85-95 g; powierzchnia owocu gładka, czasami słabo żebrowana; owoc przed dojrzeniem jasnozielony, w fazie pełnej dojrzałości jasnoczerwony do czerwonego, o doskonale wybarwionym miąższu; Unita – plenna, dobrze plonuje nawet w gorszych warunkach; owoc średniej wielkości, średnio mięsisty, barwy czerwonej; Jasta – plenna, dobrze zawiązuje owoce w gorszych warunkach; owoc średniej wielkości, skłonny do spękań, barwy czerwonej; Venture – silnie rosnąca, bardzo plenna, niezbyt wymagająca co do stanowiska. Owoc średnio duży, płaskokulisty, gładki, ceg-lastoczerwony, o małej skłonności do pękania; Grand – plenna; owoc duży, mięsity, smaczny, o wyrównanej wielkości, czerwony; Morden – owoce barwy żółtopomarańczowej, kuliste, nieco spłaszczone, z widocznym żebrowaniem przy kielichu, na szczycie duży skorkowa-ciały ślad; owoce duże, mięsiste, smaczne; Kirys – najpóźniejsza z tej grupy, barwy czerwonej, owoce wyrównane, dobre na przetwory.
Odmian wysokich w doborze jest siedem: najwcześniejsza Open Air – plenna, nadająca się do uprawy na glebach lekkich, wrażliwa na choroby grzybowe; owoce duże, płaskie, mniej lub bardziej żebrowane, mięsiste, bardzo smaczne, skłonne do spękań; pierwszy owoc przeważnie zrośnięty i zdeformowany; Krakowski Wczesny -wczesna, plenna, równomiernie dojrzewająca; owoce dość duże, pła-skokuliste, z wyraźnym żebrowaniem, jednolicie wybarwione, barwy czerwonej, mięsiste, smaczne; Szkarłatna Kula – średnio wczesna, wyjątkowo plenna, o wysokiej zawartości suchej masy (około 6%), przydatna dla przetwórstwa; owoce średniej wielkości, kuliste, lekko spłaszczone, gładkie, intensywnie czerwone, o szkarłatnej barwie wnętrza; Najwcześniejszy – średnio wczesna do średnio późnej, jedna z najplenniejszych odmian palikowych, niezawodna w uprawie, mało wymagająca co do stanowiska, odporna na choroby i na niekorzystne warunki atmosferyczne; owoce średniej wielkości, kuliste, lekko spłaszczone, puste przestrzenie w komorach, barwy czerwonej z zieloną piętką; Tum – średnio wczesna, plenna, odporna na choroby i niekorzystne warunki atmosferyczne (szczególnie na suszę); owoce średniej wielkości, kuliste, z wyraźnym czubkiem na wierzchołku, bardzo twarde i nie pękające, barwy intensywnie czerwonej; Sława Nadrenii – późna, niezawodna do uprawy przy palikach na zbiór jesienny; bardzo plenna, odporna na choroby oraz na gorsze warunki glebowe i atmosferyczne; rośliny o silnym wzroście; owoc mały lub średni, dojrzewający wolno, twardy, mało pęka, barwy czerwonej; Kora – nowa odmiana najwcześniejsza z wysoko rosnących; owoce duże, gładkie, prawie kuliste, mięsiste, nie pękające, bardzo smaczne, barwy czerwonej.