Warzywa psiankowate są roślinami rocznymi o stosunkowo długim okresie wegetacji, dlatego uprawia się je z rozsady (ziemniak z bulw). Wszystkie warzywa tej grupy pochodzą ze strefy klimatu ciepłego, co powoduje ich wysokie wymagania w stosunku do temperatury (spadek poniżej 0°C jest dla nich zabójczy). Odpowiadają im raczej gleby lżejsze, przewiewne, dobrze nagrzewające się, o dobrej kulturze, zasobne w próchnicę i składniki pokarmowe.
Pomidor
Pomidor, dzięki dużej wartości odżywczej i smakowej, a także przydatności na przetwory i mrożonki, należy do podstawowych warzyw spożywanych zarówno w stanie świeżym, jak i w postaci różnych przetworów. Zawiera duże ilości związków azotowych, cukrów, kwasu cytrynowego i jabłkowego oraz witamin (A, B1, B2 i C). Jako roślina klimatu gorącego pomidor ma duże wymagania cieplne i świetlne; ginie podczas najmniejszych przymrozków. Pod uprawę pomidorów należy przeznaczyć miejsce osłonięte i nasłonecznione. Pomidor nie jest wymagający co do gleby, źle jednak rośnie zarówno na piaskach, jak i na ciężkich glebach ilastych lub podmokłych. Najodpowiedniejsze dla niego są gleby piaszczysto-gliniaste, próchniczne. Zwykle pomidory uprawia się w drugim roku po oborniku; na glebach zasobnych w próchnicę mogą być nawet uprawiane w trzecim roku.
Nawożenie mineralne jest konieczne ze względu na duże wymagania pomidorów. Dawki nawozów mineralnych na 1 m2 wynoszą 20-30 g saletrzaku i po 30-50 g superfosfatu oraz 40-procentowej soli potasowej. Niedostatek fosforu wpływa na opóźnienie dojrzewania owoców, a brak potasu powoduje załamywanie się gron. Pod odmiany wysokie, głęboko się korzeniące, zaleca się połowę dawki nawozów fosforowych i potasowych dać jesienią przy przekopywaniu ziemi, a resztę przed sadzeniem.
Pomidory uprawia się z rozsady przygotowanej w inspekcie ciepłym lub skrzyneczce (kontenerkach) w mieszkaniu. Nasiona pomidorów wysiewa się w końcu marca – na początku kwietnia; z 0,6-0,8 g otrzymuje się około 120 roślin. Ponieważ niektóre choroby pomidora przenoszone są przez nasiona, należy je przed siewem zaprawić Zaprawą nasienną T. Gdy liścienie się rozchylą, roślinki pikuje się w rozstawie 8X10 cm; w 1 oknie inspektowym mieści się około 180 roślin. Temperatura w inspekcie (lub w mieszkaniu) powinna wynosić około 20°C. Po przyjęciu się roślin należy je wietrzyć i podlewać, obniżając temperaturę w dzień do 18°C, w nocy do 15°C. Na tydzień przed wysadzeniem do gruntu rozsadę hartuje się, stosując nieznaczne schładzanie i ograniczenie podlewania.
Rozsadę wysadza się do gruntu od drugiej połowy maja do początku czerwca. Zależnie od odmiany i rodzaju gleby pomidory sadzimy w rozstawie:
1) słabo rosnące: 80-90X35-40 cm;
2) silnie rosnące: prowadzone na 2-3 pędy przy palikach -100X50-70 cm i bez palików (co jest raczej w amatorskiej produkcji niepożądane); 100-120X70-90 cm.
W małych ogrodach pomidory uprawia się przy drutach lub palikach, wybierając odmiany wysoko rosnące. Pierwszy sposób polega na tym, że w wyznaczonym rzędzie wbija się co 4-5 m paliki, które oplata się dwukrotnie drutem poziomo na wysokości 40-50 cm nad ziemią i następnie wyżej w takiej samej odległości. Między druty wsuwa się pionowo pędy pomidorów, które rozrastając się, zawisną na drutach. Można też rozciągać pojedyncze druty i do nich przywiązywać pomidory, albo też do drutu umieszczonego na wysokości 1-1,5 m przywiązać końce sznurków umocowanych do nasady łodyg pomidorów. Wówczas rosnący pęd trzeba stopniowo owijać wokół sznurka.
Drugi sposób polega na mocnym wbiciu – od strony północnej posadzonego pomidora – palika drewnianego i kilkakrotnym przywiązywaniu do niego pędów pomidora. Paliki, które szybko się zużywają, zaleca się impregnować pokostem lnianym. Należy je również dezynfekować corocznie 2-procentową formaliną.
Pomidory sadzi się za pomocą szpadla lub łopatki, po czym dobrze obciska je ziemią i podlewa. Dalsze pielęgnowanie pomidorów polega na odchwaszczaniu, podlewaniu w okresie suszy oraz nawożeniu pogłównym: pierwszy raz, gdy zawiążą się pierwsze owoce, i drugi -gdy zaczyna się zbiór, stosując każdorazowo 20 g saletry na 1 m2. Odmiany wysokie na zbiór wczesny prowadzi się na jeden pęd, usuwając wszystkie pędy boczne. Przy palikach prowadzi się pomidory często na 2-3 pędy. Zostawia się wówczas pęd główny i jeden lub dwa pędy boczne. Jako pierwszy pęd boczny pozostawia się pęd pod pierwszym gronem, a jako drugi boczny – pęd odziomkowy. Wszystkie pędy boczne, pojawiające się później w kątach liści, należy wyłamywać, gdy są jeszcze małe. Dla przyspieszenia dojrzewania owoców usuwa się wierzchołki pędów, czyli stosuje się tzw. ogławianie nad 3-4 gronem owoców. Pomidorów średnio wczesnych i późnych można nie ogławiać. Pomidorów nie należy obsypywać ziemią, czyli robić kopczyków, bo opóźnia to owocowanie.