Syningia ogrodowa, gloksynia — Sinningia hybrida

Syningia ogrodowa, gloksynia — Sinningia hybrida

Syningia, jest rośliną doniczkową, która kwitnie w maju — czerwcu, a więc w okresie, gdy brak jest kwitnących roślin tego typu.

Syningia ma liście owalnopodługowate, karbowane, z obu stron owłosione, osadzone naprzeciwległe. Z kątów liści na długich szypułkach wyrastają dzwonkowate kwiaty o karbowanych brzegach płatków, zabarwione najczęściej czerwono, rzadziej biało, różowo czy fioletowo. Od wewnętrznej strony płatki mają aksamitny nalot. Część podziemną stanowi krótkie, bulwiaste kłącze.

Gloksynia zazwyczaj sprzedawana jest w koszach przybranych zielenią i wstążkami.

Mieszanki ziemi do uprawy syningii

Uprawa z nasion. Ten sposób uprawy jest najbardziej rozpowszechniony. Rośliny zakwitają po 6 miesiącach od wysiewu. Aby otrzymać gloksynię kwitnącą w maju nasiona wysiewa się w pierwszej połowie grudnia, wysiane w początkach stycznia zakwitną w czerwcu.

Skrzynki przeznaczone do siewu wypełnia się mieszanką A uprzednio parowaną. Ze względu na niewielkie rozmiary (w 1 g znajduje się 5000 do 6000 nasion) i korzystny wpływ światła na kiełkowanie, nasiona rozrzucamy na powierzchnię, lekko przyciskamy i przykrywamy szybami. W temperaturze powyżej 25° nasiona kiełkują w ciągu dwóch tygodni. Dalszy wzrost roślin może się odbywać w temperaturze nieco niższej, lecz zawsze powyżej 20°. Siewki należy lekko cieniować w godzinach nasłonecznienia.

Po 6—8 tygodniach od wysiewu siewki pikuje się w rozstawie 2 X 2 cm do ziemi o składzie jak przy wysiewie (mieszanka A). Po upływie trzech — czterech tygodni, gdy rośliny zaczną się stykać liśćmi, pikujemy je ponownie w rozstawie 6X6 (mieszanka B), a po następnych 4—5 tygodniach sadzimy do doniczek o średnicy 8—9 cm. Ziemię stosujemy zasobniejszą (mieszanka C). Rośliny sadzimy lekko, nie obciskając zbytnio. Właściwie pielęgnowana gloksynia rośnie szybko. Nie należy dopuszczać do całkowitego oplecenia korzonkami całej bryły korzeniowej. Jeśli rośliny rosną szybko, powinny być przesadzane jeszcze dwukrotnie co trzy tygodnie: po raz pierwszy do doniczek o średnicy 9—10 cm, a następnie do doniczek o średnicy 11—12 cm, w których będą kwitły. Zależnie od wielkości doniczek i roślin ustawiamy początkowo na 1 m stołu 80 szt., następnie 36 szt., a potem 25 szt., a w końcu pozostawiamy po 16 szt.

Do stałych zabiegów pielęgnacyjnych, poza utrzymaniem temperatury 22°, należy systematyczne podlewanie i 2—3-krotne zraszanie roślin w dni słoneczne. Jeśli nie można utrzymać odpowiedniej temperatury należy rzadziej podlewać, tak aby ziemia była tylko umiarkowanie wilgotna.

Uprawa starych kłączy. Przy tym sposobie uprawy rośliny kwitnące można otrzymać po upływie 3 miesięcy od wysadzenia kłączy. Kłącza, które po przekwitnieniu roślin powinny być wyjęte z doniczek i przechowane w torfie w temperaturze 10—12°, w lutym lub w styczniu sadzi się po 60 szt. do skrzynek wypełnionych mieszanką B, ustawia na stole w mnożarce i podlewa, początkowo umiarkowanie, a gdy zaczną się ukorzeniać — obficiej. Po upływie 4—5 tygodni, gdy ukażą się pierwsze liście, rośliny sadzimy do doniczek o średnicy 9—10 cm, przenosimy do szklarni o temperaturze 20-—22° i ustawiamy po 30 szt. na 1 m2 stołu wysłanego torfem. Po 5-—6 tygodniach rośliny przesadza się ostatni raz do doniczek o średnicy 11—13 cm napełnionych mieszanką C.

Ogólne zabiegi pielęgnacyjne są takie same jak przy uprawie nasion.