Palmy
Rośliny należące do rodziny palm, są ozdobne ze względu na piękne liście. Są to rośliny drzewiaste odznaczające sie przeważnie pojedynczym, nierozgałęzionym pniem zwanym kłodziną i zakończonym pękiem liści.
Palmy mają liście pierzaste lub wachlarzowate. Z rodzajów najczęściej uprawianych liśćmi pierzastymi odznaczają się Phoenix o krótkich ogonkach liściowych i blaszce równowąskiej z wąskimi odcinkami oraz Howea (Kentia) o dłuższych ogonkach liściowych i blaszce w zarysie trójkątnej z dość szerokimi odcinkami.
Palmy o liściach wachlarzowatych, jak Chamaerops, Liwistona i Trachycorpus, stosowane są głównie do dekoracji dużych hallów, lub sal w mieszkaniach. Są rzadziej uprawiane, gdyż wyrastają w potężne egzemplarze.
Rozmnażanie. Palmy rozmnażamy przez wysiew nasion, które okryte są twardą łupiną. W celu uszkodzenia lub zmiękczenia łupiny i ułatwienia dostępu wodzie nasiona pocieramy między dwoma arkuszami gruboziarnistego papieru ściernego lub przez 24 do 48 godzin moczymy w wodzie o temperaturze 45°. W ten sposób przygotowujemy nasiona zaraz po otrzymaniu i natychmiast wysiewamy pojedynczo do doniczek o średnicy 4 cm lub do misek albo skrzynek w rozstawie 4X6 cm. Jako podłoże stosuje się odkażony piasek wymieszany z taką samą ilością torfu. Temperaturę utrzymujemy na wysokości około 20° dla Phoenix i 25—30° dla innych rodzajów, przy czym podłoże musi być stale umiarkowanie wilgotne. Nasiona kiełkują nierównomiernie po 10 dniach albo później, nawet po 2—3 miesiącach. Gdy rośliny oprócz liścienia wy tworzą jeden liść co następuje najczęściej na wiosnę przyszłego roku, przesadzamy je do doniczek o średnicy 7 cm, do mieszaniny składającej się z 2 części ziemi liściowej, 1 części torfu i 1 części piasku. Przy sadzeniu należy uważać, aby nie strącić nasienia znajdującego się przy młodej siewce, gdyż pobiera jeszcze z niego pokarmy, i nie uszkodzić korzenia.
Dalsze pielęgnowanie. Ponieważ palmy tworzą korzenie grube, mięsiste, rosnące pionowo w głąb, do przesadzania tych roślin wybieramy doniczki wyższe, niezbyt szerokie. Przy każdym przesadzaniu korzenie delikatnie skręcamy spiralnie i umieszczamy na dnie doniczki na warstwie ziemi. Rośliny, których korzenie nie były skręcane, po 2—3 latach zostają wypchnięte ponad doniczkę i przy każdym przesadzaniu wymagają doniczek nieproporcjonalnie dużych do swej wielkości.
Palmy 2—4-letnie przesadzamy dwukrotnie w ciągu roku w lutym lub marcu oraz w końcu lipca. Rośliny starsze przesadzamy tylko raz w roku na wiosnę, a duże co kilka lat.
W 2—3 roku stosujemy ziemię inspektową zmieszaną z torfem. W dalszych latach dajemy ziemię kompostową z dodatkiem rozdrobnionego krowieńca. Dobre wyniki otrzymujemy uprawiając palmy w ziemi uniwersalnej. Przez pierwsze 2—3 lata doniczki trzymamy na ciepłym podłożu o temperaturze około 25°, a przestrzeń między nimi wykładamy torfem lub — lepiej — obornikiem. W dalszych latach w szklarni ciepłej umieszczamy rośliny tylko po przesadzeniu na okres 2—3 tygodni.
W czasie ciepłej pogody młode rośliny zraszamy 3—4 razy dziennie, a w wypadku silnego nasłonecznienia cieniujemy od godziny 11 do 14. Starsze egzemplarze zraszamy rzadziej, lecz — jeśli rośliny znajdują się w zbyt suchym powietrzu — to zasychają im końce liści.
Palmy 2—4-letnie przesadzamy dwukrotnie w ciągu roku w lutym lub marcu oraz w końcu lipca. Rośliny starsze przesadzamy tylko raz w roku na wiosnę, a duże co kilka lat.
W 2—3 roku stosujemy ziemię inspektową zmieszaną z torfem. W dalszych latach dajemy ziemię kompostową z dodatkiem rozdrobnionego krowieńca. Dobre wyniki otrzymujemy uprawiając palmy w ziemi uniwersalnej. Przez pierwsze 2—3 lata doniczki trzymamy na ciepłym podłożu o temperaturze około 25°, a przestrzeń między nimi wykładamy torfem lub — lepiej — obornikiem. W dalszych latach w szklarni ciepłej umieszczamy rośliny tylko po przesadzeniu na okres 2—3 tygodni.
W czasie ciepłej pogody młode rośliny zraszamy 3—4 razy dziennie, a w wypadku silnego nasłonecznienia cieniujemy od godziny 11 do 14. Starsze egzemplarze zraszamy rzadziej, lecz — jeśli rośliny znajdują się w zbyt suchym powietrzu — to zasychają im końce liści.