Wilczomlecz piękny, poinsecja — Euphorbia pulcherrima

Roślina ta ma łodygi wzniesione, zawierające sok mleczny, liście duże, eliptyczne na brzegach lekko klapowane. Kwiaty zredukowane do kieliszkowatych, zielonożółtych utworów, natomiast ozdobę stanowią znajdujące się pod nimi liście zabarwione czerwono, łososiowe, a rzadziej biało — całość wygląda jak kwiat. Kwitnie w końcu grudnia i dlatego nazywana jest „Gwiazdą Betlejemską”. Stanowi doskonały materiał do dekoracji wnętrz, gdyż zarówno w doniczkach (niezbyt wysokie egzemplarze) jak i cięte o pędach powyżej 60 cm długości zachowuje świeżość przez trzy tygodnie , a nawet dłużej.

Poinsecję można uprawiać tylko wówczas, gdy dysponuje się szklarnią ciepłą, w której można utrzymać temperaturę powyżej 20° oraz w której znajduje się basen na wodę — poinsecję bowiem należy podlewać wodą ciepłą o temperaturze powietrza.

Rozmnażanie. Poinsecję rozmnaża się z sadzonek. Rośliny mateczne wybiera się w trakcie kwitnienia etykietując odmiany. Po przekwitnięciu przycina się je na wysokość 20—25 cm, przetrzymuje w szklarni o temperaturze 16—18° oraz ogranicza się podlewanie, poinsecja bowiem przychodzi okres spoczynku. W początku kwietnia rośliny przesadza się do świeżej ziemi i podlewa coraz obficiej, zwłaszcza że i słońce coraz silniej ogrzewa szklarnię. W dni słoneczne rośliny lekko cieniujemy

1 spryskujemy. Pojawiają się nowe pędy.

Sadzonkowanie przeprowadza się od czerwca do końca lipca. Rośliny otrzymywane z sadzonek przygotowanych zbyt wcześnie zrzucają dolne liście, nawet wówczas jeśli są należycie pielęgnowane. Sadzonki tnie się z wierzchołków pędów; powinny mieć 10—12 cm długości i około 5 liści, które skraca się do połowy. Na roślinie matecznej pozostawia się jeszcze, 2—3 liście, aby z ich kątów mogły wyrosnąć nowe pędy. Miejsce cięcia jest obojętne, lecz natychmiast po ścięciu sadzonki trzeba zanurzyć na 10 minut do ciepłej wody, aby zapobiec skrzepnięciu wyciekającego soku mlecznego. Sadzonki umieszcza się pojedynczo w doniczkach o średnicy 5—6 cm i ustawia na stole w mnożarce, a następnie przykrywa się oknami. Jako podłoże stosowany jest piasek zmieszany z torfem w stosunku 1:1 i wyjałowiony. Jeśli temperatura wynosi 25°, a powietrze przesycone jest parą wodną, to poinsecja ukorzenia się po 2 tygodniach.

Sadzonki należy więc spryskiwać 3—4 razy dziennie i cieniować w dni słoneczne.

Dalsza uprawa. Ukorzenione rośliny sadzimy do doniczek o średnicy 8—9 cm, do ziemi inspektowej z 1/3 torfu uzupełnionej 2 kg superfosfatu i 1 kg siarczanem potasu na 1 m3 i ustawiamy w szklarni o temperaturze 20—24°. Poinsecja dobrze się rozwija w wysokiej temperaturze; temperatura niższa od 16° powoduje żółknięcie i opadanie liści. Spryskuje się ją 2—3 razy dziennie ciepłą wodą.

Gdy bryła korzeniowa jest silnie opleciona korzeniami rośliny przesadzamy do doniczek o średnicy 10—12 cm. Należy unikać doniczek zbyt dużych, w których poinsecja źle się rozwija, zrzuca liście i gnije. Jeśli sadzonki były przygotowane w początkach czerwca, przy przesadzaniu można ściąć wierzchołki pędów i użyć na sadzonki, a wówczas poinsecja wykształci kilka pędów, które będą przeznaczone na kwiat cięty. W połowie września rośliny te trzeba przesadzić ponownie do doniczek o średnicy 12—14 cm. Rośliny pochodzące z sadzonek przygotowanych w drugiej połowie lipca pozostają w doniczkach 10—12 cm.

W okresie intensywnego wzrostu poinsecję nawozi się raz w tygodniu gnojowicą lub fekaliami rozcieńczonymi w stosunku 1 : 30. Ciemnozielone zabarwienie liści jest wskaźnikiem, że rośliny otrzymały dostateczną ilość azotu.

W październiku i listopadzie, gdy dzień jest krótszy od 12 godzin poinsecja zawiązuje pąki kwiatowe, które rozwijają się w końcu grudnia, tj. po mniej więcej półrocznej uprawie (5—7 miesięcy). W celu zahartowania roślin i uzyskania intensywniejszego zabarwienia kwiatów temperaturę obniżamy do 16°.

Cięcie kwiatów. Dobrze wykształcone kwiaty poinsecji powinny być otoczone wianuszkiem powyżej 10 barwnych liści regularnie rozłożonych we wszystkie strony. Pędy kwiatowe natychmiast po ścięciu wstawia się do pierwszych liści do wody o temperaturze 80°, aby z łodygi wyciekł sok mleczny. Jeśli nie uczyni się tego stygnący na powietrzu sok pozatyka naczynia i poinsecja zwiędnie nie mogąc pobierać wody.