RÓŻA — UPRAWA W GRUNCIE

Róża należy do najbardziej rozpowszechnionych i powszechnie znanych roślin ozdobnych. Zastosowanie róż jest ogromne i różnorodne. W uprawie gruntowej i szklarniowej róże uprawiane są na kwiat cięty. Róże cięte mają duże zastosowanie w bukieciarstwie i dekoracji wnętrz. W miastach i parkach róże wysadzane są na rabatach, zieleńcach i kwietnikach stanowiąc barwną ozdobę w ciągu całego lata. W ogrodach przydomowych i na działkach są równocześnie ozdobą otoczenia i dostarczają kwiatów ciętych przez całe lato. Odmiany o długich wiotkich pędach stosowane są jako pnącza do obsadzania bram, pergoli, murków oporowych, ścian balkonów, balustrad itp. W parkach wysadza się liczne, całkowicie wytrzymałe na mróz gatunki botaniczne jako krzewy ozdobne. W niektórych krajach róże stanowią podstawowy surowiec do produkcji olejku różanego.

Dzisiejsze róże szlachetne są wielokrotnymi mieszańcami wielu róż szlachetnych i gatunków dzikich. Ogrodnictwo ozdobne dysponuje kilku tysiącami odmian róż. Wiele z dawnych odmian zostaje wyparte przez nowe, lepsze odmiany, odznaczające się wartościowszymi cechami.

W praktyce ogrodniczej przyjął się podział róż na 4 wielkie grupy: a) róże wielkokwiatowe, b) róże wielokwiatowe, c) róże czepne, d) róże parkowe.

Róże wielkokwiatowe. Odznaczają się ładnym kształtem pąka oraz dużymi kwiatami o najrozmaitszych kolorach i odcieniach.

W naszych warunkach klimatycznych wymagają one zabezpieczenia przed mrozami. Najliczniejszą rasą róż w tej grupie stanowią tzw. mieszańce herbatnie. Niekiedy spotyka się jeszcze w uprawie róże Per-neta i remontanty.

Róże wielokwiatowe. Odznaczają się długotrwałym kwitnieniem i dość dużą wytrzymałością na mróz, ale wymagają jednak w naszych warunkach zabezpieczenia na zimę. Rozróżniamy następujące grupy róż wielokwiatowych:

1. Właściwe polianty (Rosa polyantha) — o drobnych kwiatach zebranych w baldachogrona.

2. Mieszańce poliantów — o dużych kwiatach, lecz rzadkich kwiatostanach.

3. Mieszańce bukietowe (R. floribunda) — o dużych pełnych kwiatach w rzadkich kwiatostanach.

4. Mieszańce bukietowe wielokwiatowe (R. floribunda grandiflora) — o kwiatach bardzo dużych, osadzonych po kilka na wierzchołku pędu. Wielkość kwiatów bywa taka sama jak u odmian wielkokwiatowych.

Róże wielokwiatowe przede wszystkim nadają się do obsadzenia rabat i kwietników, dc uprawy w doniczkach.

Niektóre z nich, a w szczególności z klasy Floribunda grandiflora nadają się do uprawy w szklarni.

Róże czepne. Mają wiotkie pędy dochodzące do 5 metrów długości. Oprócz odmian kwitnących jednorazowo w ciągu roku, ale za to bardzo obficie przez okres 2—3 tygodni, występują w tej grupie odmiany powtarzające kwitnienie. Odznaczają się one jednak słabszym i mniej efektownym kwitnieniem. Niektóre odmiany róż czepnych nie wymagają okrywania na zimę.

Róże parkowe. Wywodzą się od gatunków dzikich. Są całkowicie wytrzymałe na mróz. Stosowane są jako krzewy ozdobne w parkach.