CZĘŚĆ GOSPODARCZA
W ogrodzie przydomowym, w części gospodarczej, należy usytuować pojemniki na śmieci, trzepak oraz miejsce na kompost. Miejsce na część gospodarczą należy również przewidzieć na działce, oczywiście bez trzepaka.
Do kompostowania różnych odpadów, pochodzących z ogródka, wybiera się miejsce zacienione drzewem lub wysokimi roślinami, aby stos kompostowy był chroniony przed wysychaniem. Jeśli brak takiego miejsca w ogrodzie, stworzyć należy sztuczną osłonę od strony południowej, wschodniej lub zachodniej z płotka lub pergoli, obsadzonych roślinami pnącymi. Na wybranym miejscu wyznacza się prostokąt szerokości 1,5 m i długości około 2 m. Z miejsca przeznaczonego na stos kompostowy usuwa się ziemię próchniczną na głębokość 20 cm. Można ją użyć później do przykrycia stosu. Następnie układa się w to miejsce warstwę torfu lub starego kompostu, aby wchłaniała i zatrzymywała składniki pokarmowe, wypłukiwane przez deszcz ze stosu kompostowego.
W tak przygotowane miejsce układa się luźno zebrane odpady, pochodzące z ogródka, jak np.: liście z drzew, zdrowe łęty pomidorów, fasoli, grochu, wyrwane chwasty, nawóz ptasi, popiół drzewny. Warstwy takie, jeśli osiągną grubość 20 cm, przykrywa się ziemią próchniczną lub torfem. Kiedy stos osiągnie 1 m wysokości, okrywa się go ziemią próchniczną lub torfem, robi się w niej nieckowate zagłębienie, aby woda opadowa nie spływała, i przebija drągiem kilka otworów aż do podstawy stosu, aby ułatwić przenikanie wody do jego środka.
Dla zapewnienia szybkiego i równomiernego w całym stosie rozkładu substancji organicznej w nim nagromadzonej, należy utrzymać odpowiednią wilgotność, polewając go w miarę potrzeby wodą. W celu przyspieszenia tego rozkładu trzeba stos przerzucać, i to w taki sposób, aby warstwy dolne i środkowe materiału kompostowego znalazły się na zewnątrz i na wierzchu. Po takim przerzuceniu stosu polewa się go wodą. Im więcej razy się to robi (nie częściej niż co dwa miesiące), tym szybciej uzyskuje się „dojrzały” kompost. Aby zabezpieczyć stos przed przemarznięciem, należy przy ostatnim przedzimowym przekładaniu kompostu ułożyć go nieco wyżej – do 1,5-1,8 m – i przykryć łętami roślin lub liśćmi. Pozwala to na dalszą fermentację i dojrzewanie kompostu nawet w czasie silniejszych mrozów. Po rocznej fermentacji kompost powinien nadawać się do nawożenia (ma on wówczas ciemną barwę).
Wartość nawozowa kompostów zależy od materiału oraz od sposobu ich przygotowania. Przeciętnie wraz ze 100 kg kompostu wprowadza się do gleby: 0,3 kg azotu, 0,2 kg fosforu i 0,2 kg potasu oraz mikroelementy. Kompostu powinno się dawać przeważnie dwa razy więcej niż obornika, tj. co najmniej 600 kg na 100 m2. Układanie pryzmy kompostowej pokazane jest na rysunku.
