Byliny nie zimujące w gruncie
Begonia bulwiasta — Begonia tuberhybrida
Begonia bulwiasta stosowana jest przeważnie na kwietnikach. Odznacza się wielkimi, różnobarwnymi kwiatami. Kwitnie od maja do jesieni. Rozmnaża się z bulw. Bulwy te można dąć na kilka części, z których każda powinna mieć dobrze wykształcony pąk. W tym celu należy w marcu sadzić bulwy do skrzynek i umieszczać w szklarni o temperaturze 20—25°. Krajanie bulw wykonujemy po wyraźnym rozwinięciu się pąków. Po zaschnięciu powierzchni cięcia sadzimy bulwy do doniczek, w których pozostają do czasu wysadzenia na kwietniki, tj. do końca maja.
Begonia bulwiasta wymaga ziemi żyznej i odpowiednio wilgotnej oraz stanowisk lekko zacienionych.
We wrześniu wykopujemy bulwy i po oczyszczeniu przechowujemy przesypane torfem w chłodnych pomieszczeniach.
Dalia ogrodowa — Dahlia hybrida
Jest to roślina bardzo rozpowszechniona w ogrodach. Uprawiane odmiany mają wysokość od 30 do 200 cm. Stosowane są na kwiat cięty i do obsadzania kwietników. W tym ostatnim przypadku cenione są zwłaszcza nowsze karłowe odmiany, odznaczające się długotrwałym i bardzo obfitym kwitnieniem. Kwiaty dalii są bardzo zróżnicowane pod względem budowy i barwy. Rozróżnia się więc odmiany o kwiatach pojedynczych, półpełnych i pełnych, składających się z płatków o rozmaitych kształtach. Wśród kwiatów dalii można spotkać wszystkie barwy z wyjątkiem czarnej i czysto niebieskiej.
Rozmnaża się dalie w maju przez podział karp mających korzenie zgrubiałe w postaci bulw. Na dużą skalę rozmnaża się dalie przez sadzonki. W tym celu w lutym lub marcu umieszcza się karpy w szklarni lub ciepłym inspekcie, a następnie z pojawiających się pędów tnie się sadzonki. Sadzonkować należy w mnożarce o temperaturze 20° w czystym piasku. Ukorzenione sadzonki sadzi się do doniczek i do chwili wysadzenia umieszcza w inspekcie.
Dalie najlepiej rosną na żyznych i dostatecznie wilgotnych glebach. Wymagają stanowisk słonecznych i osłoniętych przed działaniem silnych wiatrów. Wysokie odmiany uprawiane na kwiat cięty wymagają palikowania i podwiązywania.
Po pierwszych przymrozkach dalie wykopuje się. Karpy należy przechowywać w suchym i chłodnym pomieszczeniu, chroniąc przed zmarznięciem.
Mieczyk gandawski — Gladiolus gandavensis
Jest to bardzo rozpowszechniona roślina, uprawiana przede wszystkim na kwiat cięty. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty odznaczają się bardzo szeroką gamą barw i odcieni.
Rozmnaża się mieczyki za pomocą wytwarzanych przez nie w dużej ilości bulwocebul.
Rozmnażanie z nasion stosowane jest tylko w hodowli.
Mieczyki wymagają gleb bardzo żyznych, luźnych i dostatecznie wilgotnych. Sadzić należy tylko w stanowiskach słonecznych i osłoniętych od wiatrów, które mogą przewracać rośliny.
Bulwocebule sadzi się na początku maja, na głębokość 8—10 cm. Pielęgnowanie polega na odchwaszczaniu i podlewaniu w okresie suszy. Nie należy podlewać zbyt silnym strumieniem wody, ponieważ rośliny w bardzo rozmiękłej ziemi łatwo się przewracają. Szczególnie łatwo przewracają się rośliny w pełni kwitnienia; w razie potrzeby należy je przywiązywać do podpór. Bardzo zalecane jest przykrycie ziemi między roślinami przegniłym obornikiem lub kompostem torfowym.
Po skończonej wegetacji, mniej więcej w październiku wykopujemy rośliny i obcinamy pęd na 5 cm nad bulwocebulą. Przechowujemy je w suchych i chłodnych pomieszczeniach do chwili całkowitego zaschnięcia. Następnie oczyszczamy bulwocebule z resztek pędu i korzeni oraz oddzielamy i sortujemy młode bulwki.
Przechowujemy bulwocebule przez zimę w suchym i chłodnym pomieszczeniu o temperaturze 5—10°.
Paciorecznik ogrodowy, kanna — Canna hyhrida
Jest to roślina wysokości do 1,5 m spotykana na kwietnikach. Odznacza się pięknymi kwiatami barwy żółtej, różowej lub czerwonej, oraz ładnymi liśćmi, często purpurowobrunatnymi. Kwitnie od połowy lipca do pierwszych przymrozków.
Pacioreczniki tworzą krótkie i grube kłącza, które w celu rozmnażania tych roślin dzieli się na mniejsze. Do dzielenia przystępujemy w marcu, sadząc kłącza do doniczek. Ustawiamy je na stołach w szklarni o temperaturze 18° lub w inspektach. Wysadza się paciorecznik w maju.
Pacioreczniki wymagają gleby bardzo żyznej, zasobnej w próchnicę i głęboko uprawionej.
Rośliny te źle znoszą suszę i dlatego w ciągu lata należy je obficie podlewać, Wymagają stanowisk słonecznych.
Po pierwszym przymrozku wykopuje się rośliny i przycina łodygę na wysokość 10—15 cm. Kłącza przechowuje się w suchym i chłodnym miejscu, najczęściej pod stołami w chłodnej szklarni.