Goździk — Dianthus
Wśród uprawianych goździków trwałych najbardziej cenione są gatunki górskie. Tworzą one zwarte, rozesłane kępy lub kobierce. Mają sinozielone lub srebrzyste ulistnienie, o dużych wartościach dekoracyjnych. Kwitną w maju, bardzo obficie. Kwiaty o barwach: białej, różowej lub karminowej, często o silnym i przyjemnym zapachu.
Wymagania goździków są niewielkie. Rosną dobrze w każdej ziemi ogrodowej, byle nie kwaśnej. Wymagają dużo światła. Sadzi się je w odstępach 20—25 cm.
Rozmnaża się goździki bardzo łatwo z nasion. Niektóre cenniejsze odmiany należy rozmnażać z sadzonek.
Wiele uprawianych goździków znajduje zastosowanie w ogrodach skalnych i na niewielkich rabatach bylinowych. Bardzo często goździki te uprawiane są również na kwiat cięty.
Grzybień — Nymphaea
Grzybienie, nazywane liliami wodnymi, są najładniejszymi roślinami wodnymi. Uprawiane u nas odmiany są mieszańcami kilku gatunków. Rośliny te odznaczają się dużymi, okrągłymi liśćmi, utrzymującymi się na powierzchni wody, i pięknymi kwiatami o barwach: białej, żółtej, różowej lub karminowej. Kwitną od początku czerwca do końca sierpnia. Wielkość roślin i siła wzrostu bywają u grzybieni różne. Zależnie od tych czynników głębokość wody w zbiornikach, w których są uprawiane, powinna wynosić od 40 do 120 cm.
Grzybienie sadzi się w stawach lub basenach z wodą stojącą lub o niewielkim przepływie, dość dobrze nagrzewającą się. Sadzić można grzybienie po spuszczeniu wody bezpośrednio w dnie stawu lub w specjalnych pojemnikach ustawionych na dnie umocnionym. Można też sadzić grzybienie nie spuszczając wody i wówczas należy je ustawiać na dnie w koszach lub skrzynkach wypełnionych ziemią i obciążonych. Korzenie roślin po pewnym czasie wrastają w dno stawu. Wielkość pojemników w zbiornikach o umocnionym dnie powinna być dość duża, jeśli sadzone w nich będą odmiany silnie rosnące. Grzybienie należy sadzić w takich odstępach, aby liście roślin sąsiadujących z sobą nie zachodziły na siebie wzajemnie. Odległości te zależą od siły wzrostu i wynoszą od 1,5 do 4,0 m. Rośliny sadzone zbyt gęsto lub w zbyt płytkiej wodzie powodują powstawanie kopulastych spiętrzeń liści, czego należy bardzo unikać. Grzybienie wymagają dużej ilości światła i dlatego należy je sadzić w miejscach nasłonecznionych, gdzie wytwarzają dużą ilość dorodnych kwiatów.
Rozmnaża się grzybienie przez dzielenie kłączy starszych roślin w maju lub na początku czerwca. Możliwe jest również rozmnażanie niektórych gatunków z nasion. Młode rośliny umieszcza się w koszyczkach w płytkiej i ciepłej wodzie, a po utworzeniu się pierwszych liści sadzi w miejscach stałych. Przesadzać można o każdej porze, jednak przesadzanie w stanie pełnego ulistnienia powoduje niszczenie liści.
Zbiorniki, w których rosną grzybienie, nie muszą być opróżniane z wody na zimę. Nie zamarznięta woda jest najlepszą ochroną. W celu niedopuszczenia do całkowitego zamarznięcia zbiornika spod kilkucentymetrowej warstwy lodu wypuszcza się część wody, dzięki czemu powstaje warstwa powietrza zapobiegająca dalszemu zamarzaniu. W zbiornikach, gdzie istnieje konieczność spuszczenia wody, rośliny należy okryć liśćmi.
Konwalia majowa — Convallaria majalis
Konwalia jest byliną masowo występującą w lasach i wszystkie jej typy można uprawiać w ogrodach. Uprawiana jest przede wszystkim w celu osiągnięcia kłączy do pędzenia na kwiat. Roślina ta dzięki małym wymaganiom doskonale nadaje się też do obsadzania powierzchni pod drzewami, tworząc zwarte kobierce liści. Rozrasta się za pomocą kłączy podobnych do perzu, które należy sadzić jesienią po zaschnięciu liści w ilości od 50 do 100 szt. na 1 m2.
Konwalia najlepiej rośnie na glebach średnio wilgotnych, próchnicznych i w miejscach ocienionych. Duże zagęszczenie kłączy i liści uzyskuje się dopiero po 3—5 latach. Konwalia ze względu na dość dużą intensywność rozrastania się, szczególnie po kilku latach, może stać się rośliną uciążliwą.