Floks Drummonda, płomyk Drummonda — Phlox drummondi
W obrębie tego gatunku występują odmiany wyraźnie różniące się barwami i wysokością. Są odmiany o kwiatach czerwonych, karminowych, fioletowych, różowych, łososiowych, żółtych i białych, a także dwubarwnych z oczkami, gwiazdkami oraz paskowanych, pojedyncze i półpełne. Pod względem wysokości odmiany można podzielić na 2 grupy: wysokie wyrastające do 40 cm oraz niskie — do 15—20 cm. Kwitną od czerwca do jesieni, wrażliwe są na długotrwałe deszcze.
Odmiany wysokie sadzi się na rabatach oraz uprawia na kwiat cięty, odmiany niskie stosuje się przede wszystkim, do obsadzania rabat — w formie obwódek lub do wypełniania kwietników.
Nasiona wysiewa się w połowie marca do inspektu ciepłego, po wzej-ściu przepikowuje w rozstawie 5X6 cm lub wysadza do doniczek torfo-wo-ziemnyeh. Aby wyprodukować 1000 roślin, należy wysiać około 5 g nasion. Do gruntu wysadza się w połowie maja; odmiany wysokie w rozstawie 25 X 30 cm, niskie zaś 20 X 20 cm.
Wymagają stanowiska słonecznego, gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej.
Gailardis nadobna — Gaillardia pulchella
Kwiaty ma duże bardzo dekoracyjne i długo kwitnące często dwu-lub trójbarwne w odcieniach wiśniowo-brązowo-żółtych. Wyrasta do wysokości 60 cm, kwitnie od lipca do jesieni. Najczęściej uprawiana jest na kwiat cięty, stosowana jest także na rabaty i do tworzenia grup w parkach i ogrodach.
Nasiona wysiewa się do inspektu na początku kwietnia. Na 1 okno wysiewa się 10—12 g nasion. Dla obsadzenia 1 ara trzeba wysiać 25 g nasion. Siewki przy gęstym siewie wymagają przepikowania w rozstawie 5X5 cm. Na miejsca stałe wysadza się rozsadę po ostatnich przymrozkach wiosennych, tzn. w drugiej dekadzie maja, w odstępach 25— 30 cm.
Wymaga stanowiska słonecznego, gleby żyznej i ciepłej.
Lewkonia letnia — Malthiola incana annua
Kwiaty ma czerwone, lila, fioletowe, różowe, cieliste, kremowe lub białe. Uprawiana jest ze względu na ładne i barwne kwiaty oraz na przyjemną woń. Najwartościowsze są lewkonie o kwiatach pełnych i u niektórych odmian otrzymuje się nawet do 80% kwiatów pełnych. Stosowana bywa na rabaty, ale przede wszystkim uprawia się ją na kwiat cięty.
Nasiona lewkonii letniej wysiewa się od lutego do kwietnia, w zależności od tego na jaki okres chcemy mieć kwitnące rośliny. Na 1 m2 wysiewa się 8—10 g nasion. Dla wyprodukowania 1000 szt. rozsady potrzeba 3—5 g nasion. Wysiewu dokonuje się do skrzynek w szklarniach lub inspektach, stosując ziemię inspektową z domieszką piasku — nasiona przykrywa się cienką warstwą piasku. W celu zabezpieczenia roślin przed chorobami grzybowymi należy używać przy uprawie lewkonii ziemi parowanej. Najkorzystniejszą temperaturą dla kiełkujących nasion i młodych, siewek jest około 15—16° C. Po wykształceniu się 2 liści siewki przepikowuje się w rozstawie 2X4 lub 3X3 cm lub wysadza do doniczek torfowo-ziemnych, z którymi można rozsadę wysadzać na zagony do gruntu już w końcu kwietnia. Lewkonia jest odporna na chłody, a nawet i przymrozki, wrażliwa jest natomiast (zwłaszcza młode rośliny) na nadmiar wody i brak światła.
W okresie gdy rozsada znajduje się w budynkach, należy również pamiętać o przewietrzaniu roślin.
Wśród odmian lewkonii, ze względu na budowę i wzrost rośliny, można wyodrębnić następujące grupy: lewkonie jednołodygowe (typ „Brillant” i ,.Excelsior”) oraz o łodydze silnie rozgałęzionej (np. Drezdeński” lub „Bomba”).
W zależności od typu wysadza się je w rozstawie od 15X20 do 25 X 30 cm.
Lewkonia wymaga stanowiska słonecznego, gleby ciepłej, wilgotnej, zasobnej w składniki pokarmowe. W okresie suszy należy je często i obficie podlewać, szczególnie w fazie wykształcania się kwiatostanu i kwitnienia.
Nie należy wysadzać na terenie, na którym poprzednio rosła kapusta, istnieje bowiem możliwość porażenia roślin przez choroby kapusty, np. przez kiłę kapuścianą.