Begonia stale kwitnąca — Begonia semperflorens
Jest to roślina o ozdobnych zarówno kwiatach, które mogą być czerwone, różowe lub białe, jak i liściach, gdyż są one obfite, błyszczące — zielone lub nabiegłe czerwono.
Begonie stale kwitnące stosuje się przede wszystkim na kwietniki dywanowe, rabaty i obwódki, również można ją sadzić na balkonach, w skrzynkach przyokiennych, na grobach, a także uprawiać jako roślinę doniczkową.
Uprawa begonii stale kwitnącej jest dosyć pracochłonna i trudna,. Nasiona wysiewa się do skrzynek w szklarni w styczniu-lutym do ziemi liściowej z domieszką torfu i piasku. Ziemię przed użyciem należy przeparować. Do 1 skrzynki wysiewa się 0,3—0,5 g nasion.
Nasiona wysiewa się rzutowo, ziemię w skrzynce lekko się ugniata (uklepuje), podlewa za pomocą rozpylacza i skrzynki umieszcza w szklarni, w której temperatura powinna wynosić 18—20°. Po wzejściu roślin (w 3—4 tygodnie po siewie) pikuje się je po raz pierwszy za pomocą drewnianych widełek i cienkiego kołeczka. Siewki podchwytuje się widełkami, delikatnie przenosi do drugiej skrzynki, przygniatając lekko korzenie kołeczkiem. Rośliny pikuje się rzędowo w rozstawie 1,5 X X 2,0 cm (500 siewek w skrzynce). Mniej więcej po czterech tygodniach powinno się begonie przepikować po raz drugi do skrzynek w rozstawie 3X4 cm. Zazwyczaj od połowy kwietnia sadzi się rośliny do inspektu w rozstawie 8X8 cm lub nawet 10 X 10 cm. Zamiast sadzić wprost w inspekcie można również przesadzić rośliny do doniczek torfowo-ziemnych i ustawiać je w inspekcie. Uzyska się w ten sposób rozsadę, która przy wysadzaniu do gruntu z całą doniczką ziemną aie będzie przechodziła okresu przyjmowania się w gruncie, gdyż system korzeniowy nie zostanie naruszony.
Przy produkcji rozsady begonii należy zwrócić szczególną uwagę na utrzymanie odpowiedniej temperatury oraz na umiejętne podlewanie; trzeba bowiem pamiętać, że zimna woda, lana dużymi kroplami może spowodować gnicie i wypadanie roślin. Na miejsca stałe begonię wysadza się w połowie maja lub na początku czerwca w odległości 15—20 cm.
Begonia wymaga stanowiska słonecznego lub nieco zacienionego, gleby lekkiej próchnicznej z dodatkiem piasku, średnio żyznej. W wypadku długotrwałej suszy należy podlewać.
Celozja, grzebionatka — Celosia
Nazwa grzebionatka pochodzi od tego, że jeden z gatunków celozji wykształca kwiatostan podobny do koguciego grzebienia. Grzebień ten koloru czerwonego, różowego, żółtego lub białego osadzony jest na spłaszczonej łodydze. Inny gatunek wykształca kwiatostan w kształcie pióropusza. Wysokość roślin wynosi 25 do 40 cm, zależnie od odmiany
Uprawia się tę roślinę najczęściej jako rabatową, stosując na obwódki lub do wypełnienia kwietników. Jest również stosowana do dekoracji grobów, a czasem jako roślina doniczkowa.
Nasiona celozji wysiewa się w marcu — na początku kwietnia do inspektu umiarkowanego, a gdy siewki podrosną, pikuje się je w rozstawie 5X8 cm lub wysadza się do doniczek i ustawia w inspekcie. Dla wyprodukowania 1000 roślin trzeba wysiać 2,5—3 g nasion.
Celozja jest wrażliwa na przesadzanie, z tego tez względu doniczko-wanie daje lepsze wyniki w produkcji. Na miejsca stałe wysadza się celozję na początku czerwca w odległości 20—25 cm, zawsze z bryłą ziemi. Roślina ta wymaga ciepła przez cały okres uprawy, rośnie i kwitnie obficie w stanowisku słonecznym, na glebie ciepłej, żyznej i przepuszczalnej.