Metody te są często stosowane w uprawie roślin ozdobnych. Rozmnażanie przez okulizację lub szczepienie jest szybkie, umożliwia otrzymanie obficiej kwitnących roślin, otrzymanie odpowiednich form (np. róże pienne) oraz zastąpienie systemu korzeniowego jednej rośliny systemem korzeniowym innej (np. wytrzymałej na przemarzanie lub odpornej na choroby i szkodniki).
Szczepienie polega na spowodowaniu zrośnięcia się dwóch roślin: rośliny, na której szczepi się — tzw. podkładki, z częścią rośliny, którą się chce zaszczepić, czyli z tzw. zrazem.
Zrazy przygotowuje się z pędów odciętych od rośliny matecznej, podkładki przygotowuje się z nasion lub sadzonek.
W kwiaciarstwie szczepienie stosowane jest m. in. przy uprawie róż, kaktusów, azalii, piwonii, dalii oraz powojnikow. Najczęściej stosowane są następujące sposoby szczepienia:
1) szczepienie w szparę (np. szczepienie niektórych kaktusów);
2) szczepienie w klin — czyli tzw. sarnią nóżkę (np. piwonii);
3) szczepienie przez stosowanie,
4) szczepienie na przystawkę stosuje się wówczas, gdy podkładka jest znacznie grubsza od zraza; sposób ten polega na skośnym przycięciu zraza oraz ścięciu z boku podkładki odpowiedniej szerokości i grubości paska kory wraz z cienką warstwą drewna;
5) okulizacja, czyli oczkowanie różni się od wymienionych sposobów szczepienia tym, że posługujemy się nie kawałkiem pędu, lecz pąkiem ściętym ze zraza z kawałkiem kory, tzw. tarczką. Oczko umieszcza się za odchyloną na podkładce korą, która nacina się w kształcie litery T.
Szczepienia dokonuje się wczesną wiosną lub w drugiej połowie lata. Zrazy najlepiej jest przygotowywać ze zdrewniałych pędów od strony południowej lub południowo-wschodniej. Ścina się je w okresie późnojesiennym. Do momentu szczepienia, a więc do wiosny, zrazy należy przechowywać w wilgotnym piasku w temperaturze 3—5°.
Okulizację stosuje się w ogrodnictwie ozdobnym częściej niż szczepienie. Jest ona najprostszym sposobem uszlachetniania roślin, gdyż zużywa się przy niej mało materiału i może być szybko wykonana. W dwa tygodnie po założeniu oczek należy sprawdzić, czy się przyjmują. Poznać to można po barwie kory koło oczka; gdy jest ona zielona, znak, że oczko się przyjmuje, gdy brązowa, oczko się nie przyjmuje.
Dokładniejsze wiadomości o szczepieniu i okulizacji roślin zawarte są w podręczniku sadownictwa.